MIJMERINGEN

Sta gelovig in het leven,
Laat je hoop het niet begeven,
Laat je liefde zichtbaar zijn.
Wees eenvoudig bij de mensen,
wees gelukkig met hun wensen,
wees tevreden elke dag.

Leer waarderen al wat klaar is,
leer bewon'dren al wat waar is,
leer te danken met een lach.
Blijf waarachtig in je denken,
blijf aan zwakken aandacht schenken,
blijf zachtmoedig in je doen.

Durf te dienen alle dagen,
durf de last met and'ren dragen,
durf te luist'ren met je hart.
Laat de Heer jou weg verlichten,
Laat zijn boodschap jou berichten
dat zijn komst, jouw toekomst is.



De kleine goedheid

Tussen alle verwording van menselijke verhoudingen
houdt de goedheid stand.
Ze blijft mogelijk
ook al kan ze nooit een systeem of sociaal regime worden.
Elke poging om het menselijke helemaal te organiseren
is tot mislukken gedoemd.
Het enige wat levendig overeind blijft
is de kleine goedheid van het dagelijks leven.

Ze is fragiel en voorlopig.
Ze is een goedheid zonder getuigen,
in stilte voltrokken,
bescheiden, zonder triomf.
Ze is gratuit en juist daardoor eeuwig.

Het zijn gewone mensen, ‘simpele zielen’,
die haar verdedigen en ervoor zorgen
dat ze zich telkens weer herpakt,
ook als is ze volstrekt weerloos
tegenover de machten van het kwaad.

De kleine goedheid kruipt overeind,
zoals een platgetrapt grassprietjes zich weer opricht.
Ze is misschien wel ‘gek’ – een ‘dwaze goedheid’ ,
maar ze is tegelijk het meest menselijke in de mens,
Ze wint nooit, maar wordt ook nooit overwonnen!

Uit: Altérité et transcendance – Emmanuel Levinas

MIJMERINGEN

Uit mijn verhalenboek (vdbee)
Louise en Gerard
Ze komen graag bij elkaar .
Ze wonen elk alleen,
Geen van beiden was ooit met twee'n.
(tekst in dialect)

Nieuwjaarsdag
Louise staot ol reedluk vroeg ip, doet eur watervensters open en stikt de stove an.
't Is a zo, Louise e nog gin feucontinu en moet dus iedre kee de stove snuchtens opnieuw in route steken.
Mo 'k zien ik da gewend, je wit wel vroegre in de zomer ot meer dan twintig graden buten was mosten wiedre oltied thus ip de buzestove 't eten greed doen.
Nu ek ik toch wel e gazevier met twee branders 'k en ik do mee genoeg, vot 't gene dak ik nodig en om mijn potje te koken.
Wel 'k zoen wel e ke e goe soepe maken vandage, gistren ek e nenne gekokt en 'k en dao goe bouillon van.
Een tomattesoepe met grote ogen ip da was vroegre kerremessesoepe nu mag da nie mee zeggen ze vo de gezoendheid, mo 'k en nog gin malheuren .
'k Gon nog me petatjes schellen, och Here e nerpel of drie en e bitje pret stoven en e stiksje van da kieken dat is meer dan genoeg vo mien.
Intussen ist ol biena noene en Louise dekt eur taafle met een schaon tooltje e diepe tallore e leeple mes en fersette.
Lik of dasse wilt soepe uitscheppen gaot de deure open en wien staot er doa, je kant ol raon Gerard.
Met de wenschen van 't jaar…Louise lat biena eur ne polleeple voln van 't verschieten.
Wit je gie dat ost noene is zegt Louise, bejaok zegt Gerard mo ken e schone rooikole mee vo je nieuwjaor is da nie wel. Louise joat 't is wel je zie bedankt, goje e tasse soepe drienken.
'k An gin kwaod zekre ollist dak vandage lievre ne druple zoen meestre kun… kej dat ol gezeid ken dan nie in hus.
Gerard drinkt ze soepe ut …Louise 't is were nieuwjaor né we ziender were an begun en we weten nie wo dat us go briengen né… je ziet ook ol zo lange ollene né en ik ook zoet da nie betre zien…Louise: lustert e ke vint me zien oed en versleten jat doar eerdre moet ip peinzen.
Gerard joak 't is juste kan da eer moeten vragen, mo Louise gieng je ton ja gezeid en…da weet ik nog nie 'k wit nie o vaodre do mee gienk akkoord zien. Mo hier je kriegt ook e 't wodde vo je nieuwjaar een doozje cigarren 'kan da wiln geven aje oje soldaat was in 't leegre mo ken nooit de keure get vadre was 't oltied bie ok je zagen.
Gerard ewel Louise das de schoenste nieuwjaor dak van ze levens get en 'k zoent zekre nu eer vragen oje wilde me me trouwn, moja 't is nu te laote zekre?.
Gerard 'k go je laoten eten …moek de waotervensters toedoen en de poempe ofdekkn…zot 't is nog mo noene…gouw zetje bie ken eetn genoeg.
Ze bleven het goed doen met elkaar Louise en Gerard ze kwamen veel bij elkaar ze woonden elk alleen geen van beiden was ooit met twee'n.
Dit is het einde van hun verhaal .Louise en Gerard
Denkwerk voor dit verhaal

vdbee